فهرست مطالب

مجله مدیریت آب و آبیاری
سال هفتم شماره 2 (پاییز و زمستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/10/05
  • تعداد عناوین: 12
|
  • علی خیرابادی، محمدحسین نجفی مود، علی شهیدی، عباس خاشعی سیوکی * صفحات 183-196

    ارایه راهکارهایی برای بهره وری بیشتر از آب بخصوص در بخش کشاورزی یکی از مهمترین راهکارها برای بهبود وضعیت منابع آب ایران است. هدف از انجام پژوهش دست یابی به بهترین سطح آبیاری در روش های آبیاری برای کشت ذرت در شهرستان جوین می شود. این راستا تحقیقی در مزرعه تحقیقاتی شرکت برکت شهرستان جوین بر روی دو رقم ذرت (سینگل کراس 704، سینگل کراس برکت 3) با طول دوره رشد بلندمدت (135 روز) انجام شد. این آزمایش با استفاده از کرت های دو بار خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و چهار تکرار انجام شد، تیمارها عبارت بودند از: دو تیمار فرعی که شامل سطوح آبیاری که عبارت بودند از: آبیاری کامل و پر آبیاری و دو سطح تنش 75 و 50 درصد نیاز آبی و تیمار فرعی دیگر شامل رقم ذرت، تیمار اصلی روش آبیاری قطره ای- نواری و آبیاری جوی و پشته ای و دو تیمار فرعی نوع رقم می باشد. نتایج نشان داد که اثر کم آبیاری بر کارایی مصرف آب، کارایی مصرف بیولوژیک آب، عملکرد دانه، در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. در بررسی کارایی مصرف آب در رقم، رقم سینگل کراس برکت 3 به میزان 5 درصد نسبت به رقم سینگل کراس 704 از کارایی بالاتری برخوردار بوده.

    کلیدواژگان: آبیاری نشتی، آبیاری تحت فشار، جوین، کارایی مصرف آب، عملکرد
  • حسین میرزایی تختگاهی ، هوشنگ قمرنیا صفحات 197-210
    این پژوهش به منظور بررسی اثر ورمی کمپوست روی خصوصیات فیزیکی خاک با دو تیمار استفاده از ورمی کمپوست و شاهد، در دو عمق 30-0 و 60-30 سانتی متری خاک تحت آبیاری با آب نامتعارف و سه تکرار در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در سال 1395 به انجام رسید. اثر ورمی کمپوست بر خصوصیات فیزیکی خاک مانند جرم مخصوص حقیقی و ظاهری، تخلخل، هدایت هیدرولیکی اشباع، منحنی مشخصه رطوبتی، نقاط ظرفیت زراعی و پژمردگی دائم و آب در دسترس بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از ورمی کمپوست هدایت هیدرولیکی خاک و نقطه پژمردگی دائم را به طور معنی داری افزایش داد اما روی سایر خصوصیات اثر معنی داری نداشت. ورمی کمپوست هدایت هیدرولیکی اشباع را در دو لایه به ترتیب 2/22 و 5/43 درصد افزایش داده و اثر مثبتی بر منحنی مشخصه خاک داشت. هم چنین در تیمار ورمی کمپوست مقدار رطوبت در لایه اول و دوم به ترتیب در ظرفیت زراعی 1/21 و 5/21، نقطه پژمردگی دائم 32 و 24 و رطوبت در دسترس 3/9 و 6/18 درصد افزایش داشت. ورمی کمپوست جرم مخصوص ظاهری خاک را در لایه اول و دوم 3/7 و 7 درصد افزایش داد ولی جرم مخصوص حقیقی را 1/2 و 2/1 و تخلخل خاک را 9/18 و 2/18 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. گر چه ورمی کمپوست بیشتر خصوصیات فیزیکی خاک را از نظر آماری تغییر نداد ولی در حالت کلی باعث بهبود شرایط فیزیکی خاک شد.
    کلیدواژگان: جرم مخصوص حقیقی، جرم مخصوص ظاهری، ظرفیت زراعی، منحنی مشخصه رطوبتی، هدایت هیدرولیکی اشباع
  • محمد جلینی ، ابراهیم گنجی مقدم صفحات 211-226
    این تحقیق با هدف بررسی تاثیر روش و مقدار آب آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب ارقام شلیل (کیوتا و سان گلد) اجرا گردید. آزمایش بصورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور مقدار آب آبیاری در سه سطح (60، 80 و 100درصد نیاز آبی) در پلات اصلی و روش آبیاری قطره ای در دو سطح (سطحی و زیرسطحی) در پلات فرعی در سه تکرار اعمال شد. اثر متقابل درصد آب و روش آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف هر دو رقم از لحاظ آماری معنی داری نبود. در رقم کیوتا بیش ترین و کم ترین عملکرد با کاربرد 100 و 80 درصد آب آبیاری به میزان 067/44 و 717/40 تن در هکتار به دست آمد. نتایج نشان داد که روش آبیاری قطره ای سطحی با عملکرد 044/45 تن در هکتار و قطره ای زیر سطحی با عملکرد 200/38 تن در هکتار تفاوت معنی داری با هم نداشتند. در رقم سان گلد بیش ترین عملکرد 667/46 تن در هکتار در سطح 100 درصد آب آبیاری به دست آمد. با کاهش مقدار آب آبیاری، عملکرد کاهش یافت. روش آبیاری قطره ای سطحی با عملکرد 644/41 تن در هکتار نسبت به قطره ای زیرسطحی با عملکرد 00/39 تن در هکتار بهتر بود.
    کلیدواژگان: مدیریت آبیاری، کم آبیاری، خرد آبیاری، سطوح مختلف آب، راندمان آبیاری
  • سعید قائدی، پیمان افراسیاب ، معصومه دلبری صفحات 227-240
    در دهه های اخیر، استفاده از آب های نامتعارف در حوزه ی کشاورزی، بعنوان یکی از الگوهای برتر مدیریتی مورد توجه قرار گرفته است. یکی از آب های نامتعارف، آب های شور و لب شور می باشد. در حال حاضر چندین روش جهت استفاده از آب شور در آبیاری ها مورد توجه است. در پژوهش حاضر هدف، مقایسه روش های موجود و ارائه ی راهکاری نو در چگونگی تلفیق آب شور و غیر شور می باشد. گیاه سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با شش تیمار و در هر تیمار سه تکرار، در شرایط مزرعه ای کشت گردید. تیمارها شامل تیمار شاهد (آب شیرین) ، تیمار یک دوم شور، یک در میان زمانی، یک در میان مکانی، مخلوط و تیمار شاهد شور می باشد. در هر کدام از این تیمارها، نیمی از آب مورد نیاز آبیاری، با آب شور و نیمی دیگر با آب شیرین تامین گردید. آبیاری ها بوسیله-ی تانکر و حجم آب ورودی توسط کنتور اندازه گیری شد. پس از برداشت محصول برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی گیاه اندازه گیری و توسط آزمون دانکن در سطح معنی داری 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. همچنین جهت بررسی تعدیل املاح در نیمرخ خاک در هریک از تیمارها، قبل و بعد از اعمال تیمارها تا عمق یک متری، پنج نمونه خاک با فواصل 20 سانتی متری با آگر برداشت و جهت تعیین شوری به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج نشان داد پس از تیمار شاهد، بهترین عملکرد هم از نظر شاخص های زراعی و هم از نظر تعدیل نمک، مربوط به تیمار یک در میان مکانی است. و در یک ارزیابی کلی پس از تیمار شاهد، به ترتیب تیمارهای یک در میان مکانی، یک دوم شور، یک در میان زمانی و تیمار مخلوط، بعنوان برترین روش های تلفیقی در حوزه ی استفاده از آب شور و غیرشور معرفی گردید.
    کلیدواژگان: آبیاری تلفیقی، آب نامتعارف، بحران آب، شوری، پروفیل خاک
  • الهام جورونی، افسانه عالی نژادیان بیدآبادی ، عباس ملکی صفحات 241-256
    خشکی و تنش ناشی از آن از عوامل مهمی است که تولید محصولات کشاورزی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تابع تولید آب – اجزای عملکرد و واکنش کل ماده ی خشک، دانه و شاخص برداشت به سطوح مختلف آب در گیاه ذرت در سال زراعی 94-1393 در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان دزفول در استان خوزستان صورت پذیرفت. پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار 60، 80، 100 و 120 درصد آبیاری کامل ذرت (W60، W80، W100، W120) و در چهار تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که مناسب ترین تابع تولید آب با عملکرد کل ماده خشک، دانه و ساقه به صورت تابع خطی به ترتیب با ضریب تبیین 897/0، 682/0 و 927/0 و در سطح یک درصد معنی دار به دست آمد. همچنین تیمار W100 نسبت به تیمار W60 به طور معنی داری (70 درصد) سبب افزایش عملکرد کل ماده ی خشک گردید در صورتی که تیمار W80 نسبت به تیمار W100 تنها با کاهش پنج درصدی در عملکرد کل ماده ی خشک مواجه شد. بیشترین مقدار شاخص برداشت (43/0) و بیشترین کارآیی مصرف آب بر اساس عملکرد کل ماده ی خشک و دانه (به ترتیب kgm-3 8/4 و 06/2) از تیمار W80 به دست آمد. با توجه به یافته های پژوهش، بهترین عملکرد دانه، کل ماده خشک و کارآیی مصرف آب از تیمار 80 درصد آبیاری کامل حاصل گردید.
    کلیدواژگان: اجزای عملکرد، خشکی، سطوح مختلف آب، شاخص برداشت، کارآیی مصرف آب
  • الهام مهرابی گوهری، رسول اسدی صفحات 257-272
    به منظور بررسی اثر کم آبیاری بر عملکرد گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شهرستان جیرفت اجرا شد. در این تحقیق پنج تیمار شامل آبیاری کامل، کم آبیاری تنظیم شده و آبیاری ناقص ریشه در دو سطح 75 و 55 درصد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که اعمال کم آبیاری سبب 16 تا 34 درصد صرفه جویی در میزان آب مصرفی شد. بیشترین عملکرد محصول (65/202 تن در هکتار) در تیمار آبیاری کامل بدست آمد. عملکرد و وزن میوه در سطح 75 درصد اعمال شده در آبیاری ناقص ریشه به ترتیب 95/195 تن در هکتار و 7/169 گرم بدست آمد. همچنین بیشترین کارایی مصرف آب با میانگین 6/45 کیلوگرم بر مترمکعب، مربوط به سطح 75 درصد اعمال شده در آبیاری ناقص ریشه بود. همچنین عملکرد سطح 75 درصد اعمال شده در کم آبیاری تنظیم شده به رغم مصرف آب یکسان با آبیاری ناقص ریشه در همان سطح، 1/16 درصد کاهش یافت. لذا سطح 75 درصد اعمال شده در آبیاری ناقص ریشه ضمن ممانعت از کاهش معنی دار عملکرد و صرفه جویی 25 درصدی آب، افزایش 14 درصدی کارایی مصرف آب را به همراه داشت که می تواند روشی مطمئن برای کنترل مصرف آب و افزایش بازده آبیاری در کشت گوجه فرنگی باشد.
    کلیدواژگان: آبیاری قطره ای، اجزای عملکرد، تنش رطوبتی، جیرفت، کارایی مصرف آب
  • مسعود فرزام نیا ، علیرضا مامن پوش، مختار میران زاده صفحات 273-286
    با توجه به شرایط بحرانی حادث شده در دهه های اخیر برای منابع آبی کشور، متولیان کشاورزی درصدد گسترش سامانه های آبیاری میکرو در اراضی کشاورزی می باشند، بنابراین برای توسعه و بهره برداری پایدار از آن ها ارزیابی سامانه های مذکور ضروری می باشد. در این راستا عملکرد فنی و هیدرولیکی 9 سامانه آبیاری میکرو در استان اصفهان مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. در این آزمایش پس از انجام عملیات صحرایی، پارامترهای ارزیابی مورد نظر محاسبه شد. ارزیابی ها براساس دستورالعمل اداره حفاظت خاک آمریکا (SCS) انجام گرفت. نتایج به دست آمده از محاسبه پارامترهای ارزیابی نشان داد، مقادیر ضریب تغییرات دبی قطره چکان ها (qvar) ، در 33 درصد از طرح ها کم تر از 10 درصد، در 44 درصد بین 10 تا 20 درصد و در بقیه، بیش تر از 20 درصد بود که به ترتیب مطلوب، قابل قبول و غیرقابل قبول اند. مقادیر یکنواختی پخش (DU) ، در 22 درصد از طرح ها بیش از 90 درصد، 55 درصد بین 80 تا 90 درصد و در بقیه بین 70 تا 80 درصد بود که به ترتیب عالی، خوب و نسبتا خوب بودند. مقادیر راندمان پتانسیل کاربرد کم ترین ربع (PELQS) و راندمان کاربرد کم ترین ربع (AELQS) به ترتیب 4/42 تا 1/78 و 47 تا 5/81 درصد بود که در حد متوسط بود، نامناسب بودن فشار در قطعات، کمبود مهارت بهره بردار، گرفتگی خروجی ها و عدم شستشوی مناسب فیلترها باعث کاهش مقادیر راندمان پتانسیل کاربرد کم ترین ربع و راندمان کاربرد کم ترین ربع در برخی از طرح ها شده است.
    کلیدواژگان: بهره برداری، راندمان کاربرد کم ترین ربع، ضریب تغییرات دبی، یکنواختی پخش
  • حلیمه پیری صفحات 287-304
    به منظور تعیین تابع تولید آب و کود نیتروژن برای گیاه پیاز در سه روش آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و به مدت دو سال در مزرعه تحقیقاتی در زهک اجرا گردید. فاکتورهای پژوهش شامل آبیاری به سه روش (جوی و پشته، قطره ای سطحی و قطره ای زیرسطحی) ، چهار سطح آب آبیاری (120، 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه) و چهار سطح کود نیتروژن (100، 75، 50 و 25 درصد نیتروژن) بود. بهترین تابع تولید پیاز از بین چهار تابع تولید (خطی، لگاریتمی، درجه دوم و متعالی) برای هر سه روش آبیاری انتخاب شد. در هر سه روش آبیاری تابع درجه دوم به عنوان تابع برتر تولید انتخاب شد. متوسط شاخص تولید نهایی نسبت به عمق آب آبیاری در آبیاری جوی و پشته، قطره ای سطحی و قطره ای زیرسطحی به ترتیب 23/0، 34/0 و 37/0 تن در هکتار و شاخص نهایی تولید نسبت به کود نیتروژن به ترتیب 09/0، 21/0 و 22/0تن در هکتار به دست آمد. نسبت نرخ جایگزینی فنی کود نیتروژن به جای مقدار آب آبیاری به ترتیب 39/0، 61/0 و 6/0 کیلوگرم تعیین شد.
    کلیدواژگان: شاخص تولید نهایی، نسبت نرخ جایگزینی، آبیاری قطره ای زیرسطحی، آبیاری قطره ای سطحی، ارزش نهایی تولید
  • داود اکبری نودهی صفحات 305-318
    بحران کمبود آب به عنوان عامل اصلی محدودیت زراعت در فصل رشد گیاه مطرح می باشد. برای گیاهان مختلف شناخت زمان های حساس برای حصول به حداکثر عملکرد و مقدار آب آبیاری ضروری است. لذا به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد ذرت، تحقیقی به مدت سه سال (1388، 1389 و 1390) در استان مازندران صورت گرفت. آزمایش در چهار تکرار به صورت بلوک های کامل تصادفی و با نه تیمار انجام شد. تیمارهای آبیاری بر اساس 30، 60 و 90 درصد تخلیه رطوبت قبل و بعد از گلدهی ذرت اعمال شد. مقدار آب آبیاری به روش وزنی و با هدف رساندن رطوبت خاک تا حد ظرفیت زراعی تعیین شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین مرکب سه ساله نشان داد بیشترین مقدار عملکرد (13400 کیلوگرم در هکتار) ، بهره وری مصرف آب (3 کیلوگرم بر مترمکعب) و بهره وری مصرف آب آبیاری (25/4 کیلوگرم بر مترمکعب) مربوط به تیمار 30 درصد تخلیه رطوبت قبل و 30 درصد بعد از گلدهی بود. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که افزایش تنش قبل از گلدهی بر عملکرد محصول و بهره وری مصرف آب گیاه ذرت بسیار تاثیر گذار بوده است. به طوری که افزایش تنش قبل از گلدهی باعث کاهش شدیدتر عملکرد و بهره وری مصرف آب ذرت شد.
    کلیدواژگان: آب آبیاری، تبخیر- تعرق، درصد تخلیه رطوبت، گلدهی، مرحله رشد
  • نیاز علی ابراهیمی پاک ، اصلان اگدر نژاد صفحات 319-332
    این پژوهش به منظور ارزیابی دقت مدل AquaCrop برای تعیین عملکرد و کارایی مصرف آب چغندرقند انجام گرفت. در این پژوهش از داده های دو فصل زراعی کشت چغندرقند که در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرکرد انجام شده بود، استفاده گردید. تیمارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل کم آبیاری (در پنج سطح؛ E0:100 درصد، E1:85 درصد؛ E2:70 درصد؛ E3:55 درصد و E4:30 درصد) در دوره های مختلف رشد (T1: ابتدای دوره رشد؛ T2: دوره میانی و T3: انتهای دوره رشد) بود. نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که این مدل به پارامترهای رطوبت در نقطه پژمردگی و دمای حداقل حساسیت کم و به تغییرات ضریب گیاهی برای تعرق حساسیت بالا داشت. نتایج آماره های جذر میانگین مربعات خطا و جذر میانگین مربعات نرمال شده برای عملکرد چغندر قند به ترتیب برابر با 57/0 و 11/0 تن در هکتار به دست آمد. نتایج آماره های کارایی مدل و شاخص توافق برای عملکرد چغندرقند به ترتیب برابر با 62/0 و 99/0 به دست آمدند. مقایسه آماری نتایج شبیه سازی شده توسط مدل AquaCrop و داده های مزرعه ای نشان داد که که این مدل دقت قابل قبولی در شبیه سازی هر دو عامل عملکرد و کارایی مصرف آب دارد.
    کلیدواژگان: عملکرد محصول، کارایی مصرف آب، کم آبیاری، مدل گیاهی، مدیریت مصرف آب
  • سیدمحسن غلامیان، هوشنگ قمرنیا ، دانیال کهریزی صفحات 333-348
    یکی از مشکلات مناطق عمده کشور ما، شوری آب وخاک می باشد. کمبود منابع آبی سبب شده است تا استفاده از آب های شور در کشاورزی و آبیاری فضای سبز و مصارف دیگر، به عنوان یکی از اهداف اصلی در نظر گرفته شود. به منظور مطالعه اثرات تنش شوری بر عملکرد دانه، روغن و پروتئین چهار لاین گیاه کاملینا، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 اجرا شد. فاکتورها شامل 4 لاین (80، 115 ، 130 ،131) کاملینا و 5 سطح شوری (6/0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) و یک نمونه شاهد دیم بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، عملکرد دانه و اجزای آن بطور معنی داری کاهش یافت، اما میان لاین های مختلف گیاه کاملینا تفاوت زیادی وجود نداشت. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که میزان عملکرد محصول در حالت دیم از میزان عملکرد در شوری 9 دسی زیمنس بر متر کمتر بوده اما از میزان عملکرد محصول در شوری 12 دسی زیمنس بر متر بیشتر می باشد. این نکته بیان گر این موضوع می باشد که در جاهایی که میانگین شوری آب آبیاری بیشتر از 9 دسی زیمنس می باشد کشت محصول به صورت دیم نسبت به آب شور اقتصادی تر می باشد.
    کلیدواژگان: پروتئین، روغن، کارایی مصرف آب، لایسیمتر، لاین، نیاز آبی
  • محمدرضا امداد، میترا صمصامی پور صفحات 349-365

    سرعت پیشروی آب از معیارهای مهم در تعیین زمان آبیاری است. در این راستا تحقیقی به منظور بررسی و مقایسه زمان پیشروی جریان آب در جویچه ها در دو روش مدیریت آبیاری معمول و یک در میان متناوب انجام شد. نتایج با اندازه گیری زمان و فاصله پیشروی جریان آب در جویچه ها، در دو مقطع زمانی اواسط و اواخر دوره رشد ذرت نشان داد بطور متوسط سرعت پیشروی آب در مدیریت آبیاری معمول در اواسط فصل با دبی های ورودی 15/0، 28/0، 35/0 و 46/0 لیتر بر ثانیه به ترتیب 8/1، 4/2، 6/1 و 6/1 برابر و در اواخر فصل رشد به ترتیب 3/1، 6/1، 4/1 و 5/1 برابر سریعتر از مدیریت آبیاری یک در میان متناوب بود. تغییرات رطوبت خاک نشان داد که میزان رطوبت سطحی خاک در آبیاری یک در میان متناوب 28 درصد نسبت به آبیاری تمامی جویچه ها کمتر می باشد. ضرایب معادله پیشروی آب در جویچه ها با افزایش دبی ورودی دارای روند افزایشی بود. با افزایش دبی جریان از 15/0 تا 46/0 لیتر بر ثانیه ضرایب توانی پیشروی r و p به ترتیب در آبیاری تمامی جویچه ها 4 و 56 درصد و در آبیاری یک در میان متناوب 12 و 26 درصد افزایش یافت.

    کلیدواژگان: آبیاری سطحی، دبی، ذرت، رطوبت خاک، کم آبیاری
|
  • ali khairabadi, Mohammad Hossein Najafi, Aliali Shahidi, Abbas Khashei, Siuki Pages 183-196

    Strategies for greater efficiency of water, especially in the agricultural sector is one of the most important strategies for improving water resources of Iran. The aim of this research is to achieve the best level of irrigation in irrigation methods for corn cultivation in Jouin city.This research were contracted in the research field Barkat company to the city Jovin on two varieties of maize (KSC 704, KSC barkat 3) growth period (135 days) This experiment using split split (split-split plot) in a randomized complete block design with 6treatments and four replications. The treatments include two sub-plots and sub-plots irrigation to full irrigation, deficit irrigation at two stress levels 75 and 50 percent of water requirements and irrigation tape two main treatments (T-tip) and furrow irrigation and stacking the two sub- treatments is the varieties type. The field irrigated by volume and is calculated based on data from pan evaporation. Results showed that deficit irrigation on water use efficiency, biomass water use efficiency , grain yield, were significant at P 0. It also reviews water use efficiency in the variate, KSC Barkat to 3 to 5 percent higher efficiency compared to single cross 704

    Keywords: furrow irrigation, pressur irrigation, water use efficiency, Jovain, Yield
  • Hossein Mirzaei, Takhtgahi, Houshang Ghamarnia Pages 197-210
    This study was conducted to investigate the effect of vermicompost on soil physical properties in two treatments with three replications, by using of vermicompost and control treatment in two soil layers 30 and 60 cm under irrigation with unconventional water at Agricultural and Natural Resources Campus of Razi University in 2016. The effect of vermicompost on soil physical properties including bulk and practical density (ρb and ρa), porosity (n), saturated hydraulic conductivity (Ks), soil moisture characteristic curve, field capacity (θFC), permanent wilting point (θPWP) and available water (AW) were evaluated. The results showed that the use of vermicompost significantly increased soil hydraulic conductivity and permanent wilting point but did not have significant effect on the other properties. The vermicompost increased the saturation hydraulic conductivity in two layers as 22.2 and 43.5 percent respectively and had a positive effect on soil moisture characteristic curve. Also, in vermicompost treatment, moisture content in the first and second layers increased at field capacity 21.1 and 21.5, at permanent wilting point 32 and 24 and at available moisture 9.3 and 18.6 percent, respectively. Vermicompost increased the bulk density of the first and second layers as 7.3 and 7 percent, but reduced the practical density 2.1 and 1.2 and the soil porosity as 18.9 and 18.2 percent, compared to control treatment.Finally, the results showed that although vermicompost statistically did not change more soil physical properties but in general improved soil physical conditions.
    Keywords: Bulk density, Field capacity, Practical density, Saturated hydraulic conductivity, Soil moisture characteristic curve
  • mohammad jolaini, Ebrahim Ganji moghaddam Pages 211-226
    Effect of surface and subsurface drip irrigation methods on yield and water use efficiency of two nectarine cultivars
    This study was conducted with the purpose of investigation the effect of different amount of water on yield and water use efficiency (WUE) of nectarine (Prunus persica L. cv. "Sun Gold" & “Quota”) trees. A split plot experiment was laid out in a completely randomized block design including 3 different levels of water treatments with three replication. Treatments were including different amount of water (60, 80 and 100 Percent water requirement) in main plot and drip irrigation method (surface and subsurface) in sub plot. Results showed that in cultivars, interaction water percent and irrigation method had not significant effect on yield and WUE. In "Quta ", the highest (44.067 ton/ha) and lowest (40.100 ton/ ha) yield were obtained with 100 and 60 Percent water requirement respectively. There were not significant differences on yield in surface (45.044 ton/ha.) and subsurface (38.211 ton/ha) irrigation method. In "Sun Gold", the highest (46.7 ton/ha) yield were obtained with 100 percent water requirement. With reducing amount of water, there were significant differences on yield. Surface drip irrigation method with 41.644 ton/ha was the better of Surface drip irrigation method with 39.000 ton/ha.
    Keywords: Irrigation management, Deficit irrigation, Irrigation drip, Different irrigation levels, Irrigation efficiency
  • saeed ghaedi, masoome delbari Pages 227-240
    In recent decades, the use of exotic water in agricultural areas, is considered as one of the best models of management. One of the exotic water, is saline and brackish water. Currently, several methods are considered for the use of saline water in irrigation. The present study aimed to compare existing approaches and propose a new approach on how to conjunct saline and non-saline water. Forage sorghum plants were grown in field conditions. Treatments consisted of; control treatment (100% sweet), the half treated, the alternate time, the alternate place, the mixed and one hundred percent saline treatment. In each of these treatments, half of the needed water for irrigation will be provided with saline water. Finally, the biological parameters of the plant and salinity changes in the soil profile, were analyzed. The results show that the best performance refers to alternate treatment, although after control treatment Then, the alternate place are, the half treated, the alternate time and the mixed treatment.
    Keywords: conjunctional Irrigation, salty, soil profile, Unusual water, Water crisis
  • Elham Jorooni, Afsaneh Alinejadian Bidabadi, Abbas Maleki Pages 241-256
    Drought and its stress are the most important factors for crop production. This research was carried out for determination of crop water production function and investigation different levels of irrigation water on yield component total dry matter, grain and harvest index in different irrigation levels for corn in Khoozestan in a research farm in Islamic Azad University, Dezfool branch in 1014-2015. It was conducted in randomized complete block design with four treatments including 60%, 80%, 100% and 120% of full irrigation (W60, W80, W100 and W120, respectively) and four replications. According to the total dry matter, grain and shot, the best crop water production function was obtained as linear function with R2 equal 0.897, 0.682 and 0.927, respectively which was significant in level of 1%. In comparison to W60 treatment, full irrigation treatment (W100) increased total dry matter yield (70%) but in comparison to W100, W80 treatment decreased total dry matter yield (5%). On the basis of total dry matter yield and grain (4.8 and 2.06 kg/ m3), maximum harvest index (0.43) and maximum water use efficiency were obtained for W80 treatment. The results show that the best grain yield and water use efficiency were related to W80.
    Keywords: Different levels of irrigation water, Drought, Harvest index, Yield component, water use efficiency
  • Elham Mehrabi Gohari, rasoul Asadi Pages 257-272
    In order to study the effects of deficit irrigation on yield of tomato, an experiment was conducted in Jiroft. The experiment treatments were arranged as randomized complete block design with three replications. The irrigation regimes consisted of full irrigation, regulated deficit and partial root zone drying irrigation (RDI75, RDI55). The results showed that deficit irrigation resulted in water saving at the rates of 16-34 percent. The highest yield (202.65 ton/ha) was produced by full irrigation. There was no significant difference between yield and fruit weight of full irrigation treatment and 75 percent water replacement in partial root zone drying. The highest water use efficiency was 45.6 kg/m3 was obtained in 75 percent water replacement in partial root zone drying. Also, despite the same water consumption of 75 percent water replacement in partial root zone drying and regulated deficit, yield was decrease 16.1 percent. Therefore, it can be concluded that 75 percent water replacement in partial root zone drying, which resulted in a non-significant decrease of yield and while resulting in a 25 percent decrease in water use and increased 14 percent of water use efficiency, would be a promising water-saving method as in Jiroft.
    Keywords: Drip irrigation, Drought stress, Jirof, water use efficiency, Yield components
  • Masoud Farzamnia, Alir, Rza Mamanpoush, Mokhtar Miranzadeh Pages 273-286
    Considering the critical conditions that have occurred in recent decades for water resources of the country, agricultural managers are considering developing micro-irrigation systems in agricultural lands, so for their sustainable development and utilization, the evaluation of these systems is necessary. In this regard, the technical and hydraulic performance of 9 irrigation systems in Isfahan province was evaluated. In this experiment, some field measurements were taken to obtain the required parameters for system evaluation. Assessments were made based on the SCS guidelines. The results obtained from the calculation of the evaluation parameters show that amounts of coefficient of emitter discharge variation (qvar) was less than 10% for 33% of the projects, ranging from 10 to 20% for 44 percent of the projects, and over 20% for the rest of the projects, qualified as favorable, acceptable and unacceptable, respectively. The amounts of distribution uniformity (DU), in 22% of projects was more than 90%, 55% between 80 to 90% and the rest between 70 to 80%, qualified as excellent, good, and fairly good. The potential application efficiency of low quarter (PELQ) and application efficiency of low quarter (ALEQ) were between 42.4 to 78.1 % and between 47 to 81.5 percent, respectively, which is moderate. Inappropriate pressure in blocks, deficient skills of the operators, dripper clogging, and lack of proper maintenance for filters, reduce PELQ and AELQ in some projects.
    Keywords: Application efficiency, Distribution uniformity, Emitter discharge, Operation
  • halimeh piri Pages 287-304
    In order to determine the production function of water and nitrogen fertilizer for onion plant in Three irrigation methods, an experiment based on split plot design was carried out with three replications at research farm in Zahak for two years. The research factors included irrigation by three methods (furrow irrigation, surface drip and subsurface drip), four levels of irrigation water (120, 100, 75 and 50persent water requirement) and four levels of nitrogen fertilizer 100, 75, 50 and 25% nitrogen). In order to determine the optimum depth of water and fertilizer, the best function of onion production was selected from four production functions (linear, logarithmic, quadratic and transverse) for all three irrigation methods. In all three irrigation methods, the quadratic function was selected as the superior production function. The average final production index relative to the depth of irrigation water in furrow irrigation, surface drip irrigation and subsurface drip irrigation was 0.23, 0.34 and 0.37 ton/ ha respectively, and the final production index relative to nitrogen was 0.09, 0.21 and 0.22 ton/ha respectively. The ratio of the technical replacement rate of nitrogen fertilizer instead of the amount of irrigation water was determined to be 39.9, 0.61 and 0.6 kg respectively.
    Keywords: Final production index, Replacement rate ratio, Surface drip irrigation, Subsurface drip irrigation, the Final value of production
  • Davood Akbari* Pages 305-318
    Water crisis is a main factor of crop cultivation limit in growing season. For different ‎crops, knowledge of sensitive irrigation timing is necessary for maximizing yield and amount of ‎irrigation water. Thus in order to investigate the effect of water stress on different growth stage of ‎maize, a field study was carried out during 2009 to 2011 growing season in Mazandaran province. ‎Experiment was‏ ‏conducted using randomized complete block design with four replications and ‎nine treatments. Irrigation treatment was tested with 30, 60 and 90% water depleted before and ‎after flowering stage. The amount of irrigation water was determined by weighing method to ‎reach soil moisture to the field capacity. The results of the comparison of the three-year average ‎yield showed that the highest yield (13400 kg ha-1), water use efficiency (3 kg /m3) and irrigation ‎water use efficiency (4.25 kg /m3) were obtained by 30% water depletion before and after ‎flowering stage treatment. In general, it can be concluded that increased stress before flowering ‎had a significant effect on yield and water use efficiency of maize. So, the increase in stress ‎before flowering caused a more severe reduction in the yield and water use efficiency of maize.‎
    Keywords: Evapotranspiration, Flowering, Growth stage, Irrigation water, Water depletion
  • Niaz Ebrahimipak, Aslan egdernezhad Pages 319-332
    This research was conducted to evaluate AquaCrop model to simulate sugar beet yield and water use efficiency (WUE). In this research, data from two sugar beet cultivars were used at Shahrekord Agricultural Research Center. Treatments were consisted of water deficit (in five levels: E0: 100%, E1: 85%, E2: 70%, E3: 55%, and E4: 30%) in different growth stages (T1: initial, T2: T2: mid-season, and T3: late season). AquaCrop had a low sensitivity to change in PWP moisture and minimum temperature values and high sensitivity to change in crop coefficient for transpiration values. The yield results of RMSE and NRMSE were 0.57 and 0.11 ton.ha-1, respectively. The yield results for two statistics criteria (EF and d) were 0.62 and 0.99, respectively. Evaluation of AquaCrop revealed that this model had good accuracy for simulation of sugar beet yield and WUE.
    Keywords: Crop yield, Water deficit, water use efficiency, Plant Modeling, Water management
  • Said Mohsen Gholamian, Houshang Ghamarnia, Danial Kahrizy Pages 333-348
    One of the major problems in dry countries such as Iran is water and soil salinity. Deficiencies in water resources have led to the use of saline water for irrigation in agriculture. In order to study the effects of salinity stress on seed, oil and protein yield of Camelina, a randomized complete block design factorial experiment with three replications was designed in a research greenhouse. The factors included 4 lines Camelina (80, 115, 130 and 131) and 5 saline levels (0.6, 3, 6, 9 and 12 dS/m) and the control sample was rainfed condition. The results showed that by increasing salinity levels, grain yield and its components decreased significantly but there were no considerable differences between Camilina lines at all. In addition, the results showed that the seed, oil and protein yields in rainfed conditions is more than that of irrigation with 12 dS/m salinity, and it suggests that the cultivation of this plant in the rainfed conditions is not economically efficient for more than 9 dS/m salinity condition.
    Keywords: Line, Lysimeter, Oil, protein, Water requirement, Water Use efficiency
  • Mohammad Reza Emdad, Mitra Samamipour Pages 349-365

    Advance time is one of the most important factors, especially for determining irrigation timing. This project has been conducted for determining and evaluation of furrow advance time in two irrigation management including conventional and alternative furrow irrigation. Four different inflow rates within two periods of Maize growth stages for two furrow irrigation management were considered. Results showed, the water advance time in conventional furrow irrigation in two growth stages with inflow rate as 0.15, 0.28, 0.35 and 0.46 l/s were 1.8, 2.4, 1.6 and 1.6 times respectively comparative to alternative furrow irrigation. Also results in end of season revealed that with increasing inflow rate the advance time in conventional furrow irrigation were 1.3, 1.6, 1.4 and 1.5 times as comparatives to a conventional furrow irrigation. Soil surface moisture variation showed that the soil moisture content in alternative furrow irrigation decreased about 28% in comparison with the conventional furrow irrigation. With increasing furrow inflow rate the coefficients of advance power function (r & p) increased about 4 and 56% for conventional and 12 and 26% respectively alternative furrow irrigation.

    Keywords: Deficit irrigation, Inflow rate, Maize, Soil moisture, Surface irrigation